Od ciemnej grudki prochu, którą smolisz ręce,
Z namaszczeniem rzuconej w Popielcową Środę -
Cichutka radość wzbiera. O, rzuć prochu więcej,
Na warkocz, na czuprynę, w książeczki, na brodę...
Bo przecież od tej grudki - wiosna w drzwiach kościoła.
Będzie więcej spowiedzi i dobrych przyrzeczeń -
Wiele rzeczy skradzionych powróci w czas krótki -
A wszystko się rozpocznie po prostu od Środy,
I właśnie od popiołu... od smolącej grudki.
(ks. Jan Twardowski)
ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO obchodzimy każdego roku na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej.
Od 1997 roku - 2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego. Osoby konsekrowane, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.
Niech sobie wszystkie drogi prowadzą do Jerozolimy czy Rzymu –
droga do Betlejem prowadzi dalej.
Na końcu tej drogi Mędrcy padają na kolana.
Pojmują, że Bóg stał się mały po to, by człowiek zobaczył swoją wielkość.
Bóg daje zwykle małe odpowiedzi na nasze wielkie i ważne pytania,
ale im konsekwentniej podążamy za betlejemską gwiazdą,
tym mniejsze stają się nasze pytania,
tym większe i ważniejsze stają się odpowiedzi, jakie daje nam Bóg...
/ks. prof. Adam Kalbarczyk/