Niech sobie wszystkie drogi prowadzą do Jerozolimy czy Rzymu – droga do Betlejem prowadzi dalej.
Na końcu tej drogi Mędrcy padają na kolana.
Pojmują, że Bóg stał się mały po to, by człowiek zobaczył swoją wielkość.
Bóg daje zwykle małe odpowiedzi na nasze wielkie i ważne pytania,
ale im konsekwentniej podążamy za betlejemską gwiazdą,
tym mniejsze stają się nasze pytania,
tym większe i ważniejsze stają się odpowiedzi, jakie daje nam Bóg...

                                                                                                                                                        /ks. prof. Adam Kalbarczyk/

Ewangelia św. Mateusza mówi o Magach lub - według innych tłumaczeń - Mędrcach ze Wschodu, którzy idąc za gwiazdą przybyli do Jerozolimy i Betlejem szukając nowo narodzonego króla żydowskiego: "Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę". Na Wschodzie uroczystość Objawienia – nawiązująca do tego wydarzenia – obchodzona była już w III w.

Pobożność ludowa ze względu na ilość darów ustaliła, że mędrców było trzech. Dopiero w tradycji VI w. zaczęto mówić o nich jako o królach, a zanim nazwano ich Kacprem, Melchiorem i Baltazarem, upłynęło kolejnych 300 lat. Jak głosi legenda relikwie Trzech Króli, znalezione w Jerozolimie przez św. Helenę, przechowywano początkowo w Konstantynopolu, a następnie w Mediolanie. Od XII wieku czczone są w Kolonii. Pewne jest, że w 1164 r. abp Rainald von Dassel kierujący kancelarią cesarza Fryderyka Barbarossy przywiózł nad Ren jako zdobycz z podbitego Mediolanu szczątki, czczone tam jako relikwie Trzech Króli.

Z uroczystością Objawienia Pańskiego wiąże się zwyczaj święcenia kredy, kadzidła i wody. Poświęconą kredą wypisuje się na drzwiach mieszkania K+M+B oraz aktualny rok. Litery te, interpretuje się jako inicjały trzech króli. W średniowieczu odczytywano to inaczej. Napis "C+M+B" (imię Kacper po łacinie pisane jest przez C) wyrażał błogosławieństwo: Niech Chrystus błogosławi mieszkanie! (Christus mansionem benedicat). Dom kropi się wodą święconą, a spalane w tym dniu kadzidło podkreśla, że jest on (a przynajmniej powinien być) miejscem modlitwy.

ts(KAI) /Warszawa